Subtelności układające płytki na podłodze

Jeśli pojawi się pytanie o układanie płytek podłogowych w mieszkaniu, nieoświeconemu człowiekowi na ulicy może się wydawać, że ten proces jest skomplikowany. Szczególnie wzmacnia tę opinię faktem, że okładzina licznika, wykonywana przez kapitana, nie jest tania. W rzeczywistości układanie płytek na podłodze jest znacznie prostsze: ważne jest, aby znać wszystkie etapy procesu i niektóre subtelności układu używane przez doświadczonych rzemieślników.

Płytka jest wymaganym materiałem wykończeniowym do dekoracji podłóg. Surowiec ten jest reprezentowany na rynku materiałów budowlanych w szerokim zakresie, ale jest inny i ma swoje własne cechy.

Tekstura płytek podłogowych może być błyszcząca, matowa lub polerowana. Niedawno znaki towarowe oferują uwagę klientów stojących przed antypoślizgowymi, których tekstura jest szorstka w dotyku. Materiał ten jest trudniejszy w utrzymaniu, ale eliminuje urazy użytkowników, co sprawia, że ​​tego typu płytki podłogowe są bardziej pożądane niż inne.

Jeśli porównamy wymiary, mogą się one różnić: w niektórych odmianach okładzin podłogowych parametry fragmentów są dość duże i mogą osiągnąć długość 60 cm lub więcej, aw przypadku elementów prostokątnych symulujących układanie parkietu, długość może wynosić jeden metr lub więcej.

Unikalną cechą płytek dużych przedsiębiorstw jest seryjna produkcja fragmentów towarzyszących. Pozwala to na dekorację powierzchni podłogi i ścian tego samego koloru i wzoru. Zaletą jest wybór na towarzysza płytki podłogowej, aby dopasować wzór. Jednocześnie projekt często wykorzystuje trzy rodzaje materiałów: monofoniczny, kontrastowy i z wzorem, aby podkreślić określony obszar.

Do tej pory duży zakres proponowanych produktów kaflowych do naprawy podłogi zgodnie z metodą produkcji można podzielić na dwa typy: wytłaczane i wytłaczane. Pierwszy uzyskuje się przez prasowanie plastycznej mieszaniny mieszaniny. W tym przypadku masa jest wkładana do prasy, biorąc pod uwagę jej kształt i poddawana wypalaniu. Drugi typ jest wytwarzany przez wymuszanie masy przez specjalne otwory, nadawanie jej kształtu, a następnie cięcie i spalanie.

Istniejące gatunki można podzielić na kilka typów:

• Gres porcelanowy. Podstawą tej płytki jest kaolin i kwarc. Jego struktura jest jednorodna, podobna do szkła. Materiał ten służy do wykończenia podłogi obiektów przemysłowych, a także miejsc o dużym obciążeniu.
• Porowaty. Ten typ charakteryzuje się wysoką absorpcją wilgoci: im większa absorpcja, tym większa porowatość materiału. Służy do dekoracji powierzchni wewnętrznej.

• Metlahskaya. Ta zmiana jest wykonywana metodą pojedynczego wypalania z naciśnięciem. W przeciwieństwie do innych analogów, jest farbowany, jego właściwości są podobne do gresu porcelanowego i mogą być używane do prac wewnętrznych i zewnętrznych.
• Ceramiczne. Różnica w tej kategorii okładzin to powłoka z kolorowego szkła, dzięki czemu uzyskuje się twardość, wodoodporność i obecność półtonów. Płytka szkliwiona charakteryzuje się obecnością warstwy szkliwa, a nieszkliwiona ma jednolitą teksturę.

• Cotto. Różnorodność tej płytki różni się brakiem szkliwa.Grubość materiału może osiągnąć 3 cm, składa się z porowatego wypełniacza. Dzięki kompleksowej opiece ta opcja wygląda dość imponująco.
• Monokottura. Różnorodny materiał o gęstej strukturze i niskiej absorpcji wilgoci. Możliwe jest użycie płytek do dekoracji podłogi wewnątrz i na zewnątrz, w tym do dekoracji elewacji.

• Bikotura. Analogowy poprzedni kafelek. Wykonany jest przy użyciu podwójnego wypalania i ma emaliowaną powierzchnię.
• Klinkier Materiał otrzymany z kilku rodzajów gliny, uzupełniony barwnikami i innymi dodatkami. Dość trwałe płytki, wyróżniające się czystością środowiskową i obojętnością wobec chemikaliów. Nadaje się do podłóg wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń.

Odmiany płytek ceramicznych granitowych różnią się od płytek ściennych kafelkami poziomem zużycia: są bardziej trwałe i służą do wykańczania podłóg w łazienkach, korytarzach, kuchniach, korytarzach, salonach, wykuszach, a nawet sypialniach. Materiał ten jest oznaczony w postaci stóp, przedstawionych na czarnym tle. Jeśli schematyczna ilustracja tła ma kreskowanie, to ten rodzaj materiału jest inny i ma wysoką odporność na zużycie.

Do tej pory istnieje wiele sposobów układania płytek podłogowych. Poniżej znajdują się główne techniki, które umożliwiają układanie płytek stylowo i pięknie.

• Tradycyjna metoda - Jest to najłatwiejszy sposób układania, w którym fragmenty są ciasno ułożone z utworzeniem celownika. W pracy wykorzystuje się fragmenty o kwadratowym kształcie, choć metoda ta nadaje się również do wykończenia powierzchni długą prostokątną płytką.

• Metoda diagonalna (diamentowa) - To jeden z najtrudniejszych sposobów projektowania powierzchni. Pomimo podstawowej metody wykonania, złożoność metody w kształcie rombu polega na konieczności znakowania prowadnic i przymusowego przycinania matryc wzdłuż krawędzi.

• Przesunięcie (pokład). Przyklejanie płytki na podłodze w taki sposób jest proste. Jest to coś w rodzaju muru: płytka jest przesunięta o połowę długości boku. W tej metodzie nie będzie krzyża nitkowego i lepiej jest wybrać prostokątną płytkę, ponieważ w tym przypadku będzie ona wyglądać bardziej interesująco niż kwadratowa.

Ta metoda ma inne nazwy: „w rozłożonym porządku”, „vzajbezhku”. Ta powłoka będzie wyglądać pięknie we wnętrzu kuchni lub korytarza. Aby było idealnie, będziesz musiał wykonać znaczniki i zaznaczyć środek bocznej powierzchni każdej płyty. Technika ma kilka odmian: oprócz przesunięcia o połowę długości płytki, przesunięcie jest wykonywane o 1/3, losowo, a także po przekątnej losowo, o połowę io jedną trzecią.

• „Choinka” - Jest to rodzaj muru parkietowego, w którym wykorzystuje się prostokątne płytki podłogowe. Jeśli masz umiejętności w układaniu, metodę tę można urozmaicić, dodając dodatkowe małe kafelki w postaci mozaiki lub wstawkę elementów kontrastowego odcienia do wzoru.

• Modułowy. Ta metoda jest jedną z najbardziej złożonych i przypomina układanie parkietu w formie ornamentu.Praca może wykorzystywać materiały o różnych kształtach i rozmiarach, a także łączyć kwadratowe fragmenty z wąskimi elementami. Kierunek wąskich części jest inny: szwy mogą być prostopadłe.

• Modułowy z przesunięciem. Ta wersja instalacji pod wpływem doświadczonych rzemieślników. Podczas rysowania wzoru nie pasuj do złączy, kierunek wzoru jest przekątny. Aby wykonać taki projekt, musisz ostrożnie zaznaczyć powierzchnię, dopasowując środek wzoru płytek do środka przyciętej płaszczyzny. W pracy zaleca się stosowanie zwykłych płytek bez wystroju lub odmian o fakturze drewna.

Poza głównymi opcjami, dobrym rozwiązaniem jest połączenie dwóch różnych stylów, co pozwala wprowadzić nowość do nudnego wnętrza, nadając przestrzeni indywidualności. Na przykład łącząc klasyczną i rombową stylizację, możesz umieścić wzór pod dywanem na powierzchni podłogi. Będzie to szczególnie interesujące, jeśli zrobisz akcent końcowy z obramowaniem o identycznej szerokości.

Prace wykończeniowe przy użyciu płytek podłogowych są możliwe na powierzchniach różnego typu. Na przykład może to być betonowa podłoga. W tym przypadku liczy się nowość powierzchni. Jeśli beton zostanie wylany w ciągu mniej niż trzech miesięcy, niedopuszczalne jest układanie płytek na nim: podczas procesu suszenia beton może być rozciągany, dlatego na gotowej podszewce pojawią się pęknięcia.

Podczas układania materiału na starej podstawie ważne jest, aby usunąć z niego stare plamy farby i tłuszczu. Możesz układać płytki na sklejce, płytach kartonowo-gipsowych, płytach gipsowo-kartonowych (włókno gipsowo-kartonowe) i jastrychach cementowo-betonowych.

W procesie układania używają podkładu, kleju do płytek, specjalnych krzyżyków i klinów, a do wyrównywania podłogi podczas wykańczania stosują mieszankę samopoziomującą.

Materiał ten jest kompozycją wzmacniającą, dzięki której fundament podłogi staje się jednolity. Zwykle służy do przygotowania podłogi do podszewki. Na nowoczesnym rynku budowlanym podkład jest sprzedawany w postaci proszku lub gotowego rozwiązania. W pierwszym przypadku istnieje możliwość dostosowania konsystencji, a druga opcja jest odpowiednia dla początkujących: wybrała już idealne proporcje do obróbki powierzchni. Podkład ma zdolność penetracji i jest sprzedawany w pojemnikach o pojemności 5 i 10 litrów.

Dzięki penetracji do piwnicy podkład wypełnia mikropęknięcia, pory, wiążą nawet kurz. W niektórych przypadkach ta kompozycja wyrównuje drobne defekty płaszczyzny. Po nałożeniu i wyschnięciu na powierzchni powstaje cienka warstwa krystaliczna, która przyczynia się do maksymalnej przyczepności płytki do podłogi.

Do pracy konieczne jest użycie podkładu o głębokiej penetracji. Jednocześnie ważne jest, aby była wysokiej jakości i świeża: przeterminowany materiał traci swoje właściwości. Istnieje szeroka gama takich materiałów na rynku.

Zużycie podkładu według producenta wynosi około 9 metrów kwadratowych. m 1 litr. W rzeczywistości jednak wskaźnik ten rzadko pokrywa się z rzeczywistym - cała chłonność bazy. Często zużycie gleby wzrasta o półtora lub nawet dwa razy. Oczywiście gruntowanie jest kosztowne, ale to przygotowanie zapewni trwałość podłogi.

Klej do płytek to specjalny związek, który może być:

• cement;
• epoksyd;
• dyspersja;
• poliuretan.

W zależności od rodzaju jest wytwarzany w postaci gotowej pasty lub konsystencji proszku. Pierwsza modyfikacja jest sprzedawana w standardowych wiadrach. Wyróżnia się jednolitą strukturą, ekonomicznym zużyciem i dobrą przyczepnością. Skład jest dość wysokiej jakości: ten klej pomoże poradzić sobie z przetwarzaniem złożonych obszarów. Jednak to właśnie wysoki koszt nie pozwala na wykorzystanie go do układania całego obszaru.

Podstawą suchych mieszanek jest cement. Takie odmiany składają się z cementu portlandzkiego, piasku i wtrąceń modyfikujących. Tworzące plastyfikatory tworzą masę płynną i plastikową. Ponadto składnikami takich mieszanin klejowych są dodatki zatrzymujące wilgoć i odporne na zimno.

Dwuskładnikowa kompozycja wykonana jest z żywicy epoksydowej i utwardzacza, dzięki czemu jest trwała i odporna na obciążenia wagowe. Klej ten doskonale łączy płytkę z podłożem z drewna i metalu.

Dyspersje są sprzedawane w postaci pasty, którą należy wymieszać przed użyciem. Są one oparte na akrylu, lateksie, octanie poliwinylu i dyspersji wodnej. Klej poliuretanowy jest elastyczny: ta kompozycja pozwoli ci przykleić płytkę do metalu. Jednak podczas procesu utwardzania niektóre takie kompozycje mogą się rozszerzać, więc ich zastosowanie do ceramiki nie zawsze jest możliwe.

Zgodnie z właściwościami kleju do płytek może to być:

• uniwersalny, który jest przeznaczony do różnych rodzajów napraw;
• wzmocnione, zaprojektowane do bardzo dużych płytek;
• odporny na wilgoć, produkowany do wykańczania pomieszczeń o wysokim stopniu wilgotności;
• przezroczysty, wykonany na bazie białego cementu do powierzchni okładzinowych z przezroczystymi i przezroczystymi płytkami, a także mozaikami;
• do użytku na zewnątrz, przeznaczony do pomieszczeń, w których nie ma ogrzewania.

Ponadto istnieją również odmiany o wąskim profilu (na przykład rozwiązanie dla ciepłej podłogi). Zwykle skład kleju jest zaprojektowany w taki sposób, aby masa była wystarczająca do dobrego wymieszania, ponieważ struktura materiału jest jednolita i zrównoważona.

Zużycie kleju zależy od przygotowania podłoża. Jeśli jest niewystarczająca, część kleju zostanie wyrównana. Należy jednak pamiętać, że materiał ten nie jest kielnią podłogową ani alternatywą dla jastrychu - użycie go zamiast warstwy o dużej grubości warstwy jest obarczone naruszeniem jakości pracy. Sama kompozycja charakteryzuje się możliwością regulacji stylizacji. W przypadku niezgodności z poziomowaniem zawsze istnieje możliwość osłabienia przyczepności za pomocą wody.

Ten materiał eksploatacyjny jest niezbędny, aby odległość między płytkami była identyczna. Krzyże są sprzedawane w sklepach ze sprzętem, są tanie i różnią się szerokością. Ich wybór nie może być przypadkowy: im większy kafel, tym większy musi być rozmiar krzyży.

Na przykład dobrym rozwiązaniem dla płytek o wymiarach 20x20, 20x30, 20x40 cm byłoby użycie krzyżyków 1,5, 2 mm.Należy pamiętać o małym niuansie: wypełniając fugi zaprawą, będą wyglądać na szersze. Wynika to z kształtu bocznych krawędzi każdego fragmentu. Jeśli szerokość krzyża wynosi 2 mm, gotowy szew będzie wydawał się grubszy o co najmniej 1-1,5 mm. Ostateczna grubość zależy od narzędzia mistrza: jeśli dodatkowa zaprawa zostanie usunięta głębiej, szew jest gładszy i cieńszy. Gdy powierzchowne usunięcie nadmiaru fugi na szerokości może wpłynąć na inny poziom, nierówności lub ukośny kształt twarzy.

Takie elementy są wykonane z tworzywa sztucznego i używane razem z krzyżami. W przypadku niewielkiej rozbieżności wzdłuż linii ten materiał eksploatacyjny pozwala wyrównać cały wiersz. Jego wygoda to forma: pozwala ściskać klin do żądanej grubości, podczas gdy część podnosi się do żądanej wysokości. Kliny są czyszczone po wyschnięciu kleju do płytek.

Zastosowanie narzędzia do poziomowania podłogi upraszcza proces instalacji, dzięki czemu powierzchnia podłogi jest wysokiej jakości, równa i piękna. Mieszanki samopoziomujące to suche roztwory o wadze 25 kg każda, które są sprzedawane w sklepach w workach. Podczas przygotowywania bazy materiał ten rozcieńcza się wodą, której ilość wskazuje producent na opakowaniu (około 7 litrów). Cykl życia kompozycji nie przekracza pół godziny - w tym czasie musi być rozłożony na powierzchni podłogi. Metoda mieszania nie różni się od kleju do płytek: w tym celu używają również wiertarki z dyszą mieszającą.

Charakterystyczną cechą tego materiału jest potrzeba użycia podczas ustawiania wałka igły. Ważne jest, aby pozbyć się kompozycji rozprowadzonej po powierzchni z pęcherzyków powietrza. Do normalnego suszenia kompozycji wymagana jest dodatnia temperatura: co najmniej 5-10 stopni. Jeśli zignorujesz temperaturę, wpłynie to na wynik wyrównania.

Do montażu płytek podłogowych nie można obejść się bez kilku urządzeń.

Standardowy zestaw do przygotowania i stylizacji obejmuje:

• wałek do gruntowania powierzchni;
• pojemnik na podkład;
• płaski pędzel do gruntowania;
• taśma miernicza (linijka metalowa), kąt;
• ołówek do znakowania;
• wiertarka z dyszami klejącymi;
• frez do płytek, „bułgarski”;
• poziom budynku;

• zdolność do mieszania kleju do płytek;
• szczypce tnące (do cięcia zakrzywionych płytek);
• plik (do przetwarzania przyciętych krawędzi);
• paca zębata;
• szpatułka lub kielnia do nakładania kleju na powierzchnię;
• pojemnik do mieszania zaprawy;
• gumowa szpatułka do zszywania szwów;
• wiadro, gąbka i szmata.

Przygotowanie powierzchni do układania własnych płytek jest łatwe. Początkowo zwolnij miejsce pracy. W tym celu wszystkie meble są wyprowadzane z pokoju - dzięki temu zaoszczędzisz na pyłach budowlanych powstających podczas prac wykończeniowych.

Najlepszą opcją jest wylewka betonowa. Jednak materiał jest również dobry do klejenia na powierzchniach drewnianych, płytach pilśniowych, a nawet starych płytkach. Chociaż nie wszyscy mistrzowie uważają ten proces wykańczania za celowy, ponieważ taki zasięg jest zawodny.

Początkowo pagórki są usuwane z powierzchni podłogi, zasłaniają szczeliny, wyrównują kroplę. Następnie użyj samopoziomującej mieszanki, która jest specjalnym roztworem rozprowadzającym się po powierzchni podłogi. Taka kompozycja zazwyczaj ma podstawę gipsową, chociaż w produkcji można znaleźć analogi na składniku cementowym. Różnica w kompozycjach to wielkość różnicy.W przypadku małych kropli (do 1 cm) stosuje się mieszanki gipsowe, które służą do wyrównania podłogi w suchych pomieszczeniach. Druga opcja umożliwia wykonanie prostej i równej podłogi, której różnica wynosi około 5 cm.

Przed wyrównaniem ponownie pozbądź się gruzu, następnie sprawdź, czy wszystkie szczeliny są rozmazane: jeśli pozostanie choć jedna mała szczelina, roztwór może wyciekać, tworząc sytuację awaryjną dla sąsiadów z dołu. Po oczyszczeniu powierzchnia podłogi jest traktowana podkładem, za pomocą wałka z długim uchwytem. Zastosowanie uchwytu zwiększy szerokość rolki, co znacznie zaoszczędzi czas na obróbce powierzchni.

Do obróbki trudno dostępnych miejsc za pomocą podkładu użyj płaskiej szczotki. Pozwoli to na pokrycie trudnych obszarów kompozycją podkładową, bez marnowania surowców. Po pokryciu powierzchni glebą pozostawia się do całkowitego wyschnięcia, a dopiero potem do wyrównania podłogi łazikiem.

Dopóki mieszanka nie zostanie użyta na nierównej podłodze, śruby podstawy są zamontowane w podstawie, wystawiając je na poziom, aby uzyskać wytyczne dotyczące grubości warstwy. Aby wypoziomować podłogę, zagnieciony roztwór wylewa się z wiadra na podłogę i rozprowadza specjalną szeroką łopatką. Równocześnie konsystencja kompozycji powinna być wystarczająca do rozprowadzenia. W zależności od grubości warstwy, wysycha na różne sposoby: może trwać od jednego dnia do kilku dni.

Jeśli musisz przygotować podłogę w łazience, wykonaj małe odchylenie. W takim przypadku powinno być z wanny do drzwi. Należy pamiętać, że poziom podłogi w łazience powinien być niższy niż w korytarzu. Takie podejście opiera się na względach praktycznych: w przypadku powodzi woda nie wpłynie do innych pomieszczeń. Przygotowując podłogę do wykończenia prysznica, wykonaj nachylenie do otworu odpływowego.

Ostatnim etapem przygotowawczym przed przyklejeniem płytki do podłogi jest nałożenie kolejnej warstwy gleby na środek wyrównujący. Podczas wysychania można skalibrować fragmenty na wysokość i kąty.

Znakowanie jest niezbędnym etapem prac wykończeniowych. Pozwala na harmonijne rozłożenie płytki podłogowej na percepcję. W tym przypadku dla bardziej oglądanego obszaru używane są całe fragmenty, przycinanie pozostaje dla narożników i mniej odpowiednich miejsc. Jest to szczególnie ważne, gdy dekoracja oznacza dekoracyjną wkładkę.

Dla początkującego może się wydawać, że ten proces jest nieistotny, jeśli zaczniesz od rogu w najprostszy sposób. W rzeczywistości metoda jest prosta i przy braku złamanej perspektywy powierzchni może wyglądać pięknie. Jednak w większości przypadków instalacja powinna być przemyślana, więc brak oznakowania utrudnia okładzinę. Możesz po prostu narysować szkic, po przeprowadzeniu obliczeń, schematycznie wskazując położenie każdego fragmentu na rysunku. Ale rysowanie linii na samej płaszczyźnie jest bardziej niezawodne.

Na przykład, jeśli planujesz wykończenie podłogi wzorem lub dekoracyjnymi wkładkami z pojedynczych płytek, ważna jest pozycja symetrii, co trudno sobie wyobrazić bez żadnych znaczników, ponieważ uwzględnia kierunek, rozmiar wydruku, rozmiar płótna z dostosowaniem długości i szerokości.

Ten etap pozwoli Ci zrozumieć, ile materiału jest potrzebne (liczba fragmentów).Oczywiście, możesz dokonać obliczenia, mnożąc długość przez szerokość obszaru planowanego do wykończenia, i dodać na wszelki wypadek do całkowitej liczby kilku kości przy zakupie. Jednak obliczeniom często towarzyszy połączenie pierwszej płytki ze środkiem podłogi lub ściany, co pozwala uzyskać po obu stronach identyczne przycinanie, aw przypadku układania z przesunięciem, aby zrozumieć, ile cali lepiej jest przesunąć płytkę (szczególnie ważne w przypadku układania cegieł i modułów).

Podczas wykonywania układania nie można zrobić bez przycinania płytki. W rzeczywistości proces ten nie jest tak skomplikowany. Eksperci zalecają lepsze cięcie tuż przed cięciem, aby przygotować płytkę, mocząc ją w wodzie przez 1 godzinę. Po tym jak kostka leży przez długi czas w wodzie, stanie się giętka. Dlatego łatwo będzie go wyciąć samodzielnie.

Innym niuansem jest trudność przycięcia linii znajdującej się mniej niż 1 cm od krawędzi fragmentu. Jeśli chcesz zrobić otwór w kształcie koła lub półkola, użyj specjalnego narzędzia zwanego „baletnicą”.

Aby zapobiec powstawaniu pęknięć podczas wykonywania otworu, konieczne jest usunięcie szkliwa z powierzchni. Odbywa się to poprzez lekkie uderzanie młotkiem o tępą stronę. Następnie musisz wywiercić otwór za pomocą wiertarki ręcznej. Można go kształtować za pomocą metalowych szczypiec.

Po przygotowaniu powierzchni i wyschnięciu podkładu, kontynuuj instalację. Technologia układania płytek jest prosta: musisz przygotować narzędzia, klej i samą płytkę. Roztwór ugniata się w proporcjach wskazanych na opakowaniu. Po wymieszaniu pierwszej porcji pozostawia się ją na 10-15 minut, a następnie ponownie miesza, aby uzyskać jednorodną pastowatą masę. Możesz zainstalować, na podstawie szczegółowych instrukcji krok po kroku.

Nałożyć klej na przygotowane podłoże. W tym celu użyj kielni lub specjalnej tarki z gładką i ząbkowaną stroną. Wybór takiego narzędzia zależy od wielkości samej płytki: im jest ona większa, tym większe powinny być zęby tarki.

Jeśli układanie odbywa się poprzez znakowanie, nie należy nakładać dużej ilości kleju na pływak, szczególnie w odniesieniu do procesu klejenia do podstawy pierwszego fragmentu (nie ma potrzeby nakładania się na oznakowanie). Jednocześnie kompozycję podobną do pasty kładzie się na gładkiej stronie, a stronę zębatą rozprowadza się po powierzchni, usuwając nadmiar materiału. To samo dotyczy bardzo szczegółowego kafelka.

Nie jest konieczne czyszczenie kleju za pomocą ząbkowanej pacy do podłoża: musi znajdować się na całej płaszczyźnie, w przeciwnym razie dachówka będzie gorzej. Tak samo jak w przypadku fragmentu licowego: nakładają klej za pomocą kielni, kielni lub pacy, a następnie rozprowadzają i usuwają nadmiar. Jednak w tym przypadku kierunek ząbkowanej strony pływaka jest prostopadły do ​​tego, co jest na podłodze. Pozwoli to na równomierne rozprowadzenie kleju pod płytką, nie pozostawiając pustych przestrzeni.

Płytka nie jest łatwa do nałożenia na powierzchnię - musi być delikatnie dociśnięta do podstawy, lekko poruszająca się w różnych kierunkach, a następnie położyć na miejscu odpowiadającym znacznikowi. Pozwoli to wyeliminować luźne dopasowanie, dzięki czemu płytka będzie się lepiej trzymać.

Naciskając płytkę na powierzchnię, konieczne jest kontrolowanie kierunku powłoki. W tym celu stosuje się poziom do każdego ułożonego fragmentu i ocenia płaskość powierzchni. Jeśli przygotowanie odbywa się jakościowo, ten proces nie będzie wykazywał odchyleń.

Jeśli występują nieprawidłowości, będziesz musiał ulepszyć płytkę, pociągając ją na siebie lub przyciskając ją do kleju bardziej niż inne części. W wyniku stałego monitorowania powierzchnia będzie bez zarzutu.

Wykonując licowanie podłogi, krzyżyki są wkładane w każdą krzyżówkę. Ten zbędny materiał jest jednorazowy i nie akceptuje oszczędności: w każdym opakowaniu jest wiele takich elementów. Ten materiał jest niedrogi: około 25-40 rubli.

W tym procesie na każdym krzyżu otrzymuje się klej do płytek. Dlatego zapisywanie krzyży i usuwanie ich w celu ułożenia następnego rzędu jest obarczone zwiększeniem odległości między płytkami. Ponadto przedwczesne usunięcie takich elementów może spowodować przesunięcie okładziny. Krzyże należy usunąć po całkowitym wyschnięciu kleju do płytek.

Początkującym może się wydawać, że krzyżyki można pozostawić w podszewce, ale ich obecność spowoduje złej jakości spoinowanie. Ponadto, po usunięciu tego materiału, puste przestrzenie między płytkami powinny być oczyszczone, aby zaprawa była łatwa i równa, bez pagórków i dołów.

Układanie forniru to fascynujący proces. Jednak pod koniec pracy powierzchnia wydaje się niedokończona: brakuje jej estetycznego wyglądu. W takim przypadku użyj specjalnej mieszanki zwanej zaprawą. Jest to sproszkowany materiał pakowany w małe torby. Zaprawa przeznaczona jest do końcowego wykończenia tkaniny licowej i nadania szwom atrakcyjnego wyglądu.

Zaprawa wypełnia puste przestrzenie między płytkami. Rozcieńcza się wodą w temperaturze pokojowej w proporcjach wskazanych na opakowaniu. Jeśli potrzebujesz odrobiny kompozycji, konsystencja powinna przypominać pastę lub gęstą śmietanę. Jest nakładany za pomocą gumowej szpatułki, wypełniając wszystkie otwory i szczeliny, usuwając nadmiar mieszaniny.

Jeśli zaprawa pozostanie na powierzchni płytki, zostanie usunięta w ciągu pół godziny, bez dotykania szwów. Końcowe mycie można przeprowadzić po zestaleniu zaprawy. Odbywa się to za pomocą zwykłej gąbki lub suchej tkaniny flanelowej.

Jeśli w pracy zastosowano płynną kompozycję do spoinowania, należy poczekać trochę dłużej, w przeciwnym razie masa z połączeń zostanie usunięta z powierzchni wraz z nadmiarem materiału. Szwy są bolącym punktem wyłożonej kafelkami podszewki, ponieważ są narażone na wilgoć i zabrudzenia, nawet po otarciu.

Czas schnięcia kleju zależy od rodzaju zastosowanej mieszaniny, grubości warstwy i miejsca aplikacji. Ważna jest także temperatura w pokoju. Istnieje opinia, że ​​zaczyn można stosować po 6-7 godzinach od ułożenia. W rzeczywistości kompozycja będzie miała tylko czas na złapanie, ale nie wyschnięcie.

Niezastosowanie się do technologii i pośpiech doprowadzi do tego, że fragmenty mogą pozostać w tyle za powierzchnią. Nie należy skracać odstępu czasu między suszeniem a zacieraniu szwów, a także w przypadku podłóg z płytek. Tutaj suszenie zajmie dwa razy więcej czasu niż potrzeba do suszenia odmian ścian. Chodzenie po podłodze jest możliwe nie wcześniej niż za kilka dni (najlepiej - 7 dni). Jeśli pomieszczenie jest chłodne, czas suszenia może trwać jeszcze dłużej.

Aby zmierzyć się z powierzchnią podłogi wyglądało profesjonalnie, należy wziąć pod uwagę szereg zaleceń doświadczonych rzemieślników, począwszy od wyboru materiału, a skończywszy na fugowaniu.

Przy wyborze materiału warto rozważyć jego klasę wytrzymałości.Na przykład dla podłogi lepiej jest wybrać odmiany co najmniej 3 klas. Są masywne, ciężkie, odporne na obciążenia mechaniczne, przypadkowe wstrząsy. Grubość tego materiału wynosi od 8 do 13 mm. W przypadku obszarów o większej przepuszczalności warto kupić odmiany o większej grubości.

Warto zwrócić uwagę na fakturę. W przypadku podłogi lepiej jest wybrać podszewkę z lekkim ściągaczem - zapobiegnie to ślizganiu się, choć skomplikuje mokre czyszczenie powłoki.

Kupując okładzinę, warto otworzyć każdą paczkę płytek i obejrzeć je pod kątem tożsamości odcieni, długości boków i wzoru. Musisz zwrócić uwagę na numer partii - pozwoli to uniknąć rozbieżności w kolorze i rozmiarze. Aby ocenić jakość, musisz dołączyć dwie płytki do siebie: dopasowanie powinno być ciasne bez luk.

Wybór wymiaru musi być dokonany na podstawie nagrania z pokoju: im większy pokój, tym większe mogą być szczegóły. Jeśli kupisz materiał o wymiarach 60x60 cm do wykończenia małego pokoju, przestrzeń będzie wizualnie mniejsza. Jeśli chcesz wykonać układanie w niestandardowy sposób, używając prostokątnej płytki z małymi wkładkami, warto obliczyć materiał w sklepie za pomocą kalkulatora online lub pomocy asystenta sprzedaży. Nie zapomnij uwzględnić w obramowaniach układu, listwach i specjalnych kątach, jeśli są one niezbędne podczas instalacji.

Wybierając materiał wykończeniowy, należy wziąć pod uwagę producenta - pozwoli to uniknąć dużych wad w kalibracji materiału, co uprości dopasowanie każdego elementu. Producenci, którzy dbają o reputację, produkują wysokiej jakości materiały okładzinowe, dzięki którym można wykonywać pracę bez większych trudności i wyrównywania.

Nie byłoby zbędne badanie opinii na temat konkretnego producenta. Warto przewijać komentarze mistrzów na temat pracy z podszewką marek, które lubisz - pozwoli to zrozumieć złożoność wykończenia pracy, ocenić jej jakość i cechy wydajności.

Kilka wskazówek dotyczących wyboru kleju:

• Klej musi być odpowiednio rozcieńczony, nie zapominając, że skład kompozycji jest niewielki. Jest hodowany w małych porcjach - więc nie będzie miał czasu na wyschnięcie w przypadku spowolnienia procesu licowania i ciągłej regulacji.
• Nie używaj surowców, które wygasły. Kupując materiały budowlane, należy zwrócić uwagę na datę wydania: wygasły klej nie daje 100% gwarancji wysokiej jakości i trwałej powłoki.

• Nie mieszać roztworu z gorącą wodą, ponieważ spowoduje to utratę właściwości kleju do płytek.
• Aby poprawić jego właściwości, lepiej jest kupić klej PVA i dodać go do kompozycji. Taka korekta zwiększy wytrzymałość kleju i zwiększy niezawodność przyczepności płytki do powierzchni do klejenia.
• Klej do płytek może być cienki i gruby. Jeśli musisz wyrównać powierzchnię w trakcie układania, powinieneś użyć drugiej opcji w pracy. Dodatki polimerowe takie surowce dają mu siłę i pozwalają wyrównać różnicę rzędu jednego centymetra.
• Jeśli trudno jest dać pierwszeństwo konkretnej marce, należy spojrzeć na produkty firm „Eunice” i „Ceresite”. Obaj producenci cieszą się dobrą opinią, a klej ten jest wysoko ceniony przez profesjonalnych rzemieślników.

Kilka wskazówek dotyczących układania płytek:

• Podczas układania płytki podłogowej nie zapomnij usunąć cokołu i listwy drzwiowej z podłogi. Jeśli nie można usunąć płyt, wówczas wykładzinę należy wykonać tak starannie, jak to możliwe: aby klej do płytek nie dostał się na nie.
• Ważne jest, aby trzymać linię środkową pomieszczenia, określając środki przeciwległych boków ścian.
• Wykonuj koszty układania wzdłuż linii pomocniczych. Jest to szczególnie ważne, jeśli praca wykorzystuje metodę wyłożenia parkietu.
• Jeśli podczas układania podłogi jest mała szczelina do ściany, nie ma potrzeby dokleitowania cienkiego paska - można ukryć brak cokołu.
• Wykonując podszewkę przestrzeni za pomocą pewnych obiektów, na przykład z kominkiem lub łazienką, musisz otoczyć je całym obwodem całymi fragmentami. Jeśli chcesz je podświetlić, powinieneś wybrać dla nich kontrastową płytkę o innym tonie lub wzorze.

Nadmiar kleju uwięzionego na powierzchni należy natychmiast usunąć: po wyschnięciu kompozycji będzie trudniej zrobić. Jeśli układanie jest wykonywane na starej płytce, a następnie w celu uzyskania maksymalnej przyczepności, warto poddać obróbce powierzchnię starej ceramiki za pomocą szlifierki lub papieru ściernego. Następnie podstawa musi być odkurzona, umyta, wysuszona i zagruntowana. Następnie ważne jest, aby wypoziomować go za pomocą masy samopoziomującej.

Jeśli instalacja jest przeprowadzana w systemie „ciepłej podłogi”, ogrzewanie podłogowe należy wyłączyć na dwa dni przed rozpoczęciem prac wykończeniowych. W przypadku takiego układania ważne jest zakupienie specjalnego kleju o wysokiej zawartości elastycznych polimerów. Zastosowanie tej kompozycji dodatkowo wyeliminuje odkształcenie podstawy związane ze stałym ogrzewaniem. Jednocześnie możliwe jest włączenie ogrzewania w dwa lub trzy dni po przetworzeniu spoin.

Jeśli klej przyklei się do kielni lub szpatułki podczas procesu instalacji, narzędzie można zwilżyć wodą. Nie używaj dużej ilości kleju, wkładając do niego krzyżyki: w tym przypadku usunięcie ich będzie problematyczne. Podczas układania podłogi nie można naciskać na nowo ułożone płytki kolanowe - spowoduje to zmianę płaszczyzny.

Aby nie zbłądzić z kierunkiem płytki podczas układania, warto spojrzeć na tylną stronę każdego fragmentu: możesz polegać na drukowanym logo producenta. Jeśli go tam nie ma, możesz sam go wyznaczyć prostym ołówkiem, na przykład na końcu przed złożeniem.

Kilka wskazówek dotyczących fugowania:

• Jeśli zaprawa wyschła podczas uszczelniania fug, nie trzeba jej zeskrobywać metalową szpachelką - doprowadzi to do powstania zarysowań na powierzchni. Należy to zrobić za pomocą wilgotnej gąbki.
• Jeśli projekt ma na celu wykończenie szwów kolorową zaprawą, a ten kolor nie jest w sprzedaży, należy użyć zwykłego schematu kolorów: miesza się on dobrze z białą zaprawą, tworzy jednolitą masę i umożliwia wykonywanie szwów o dowolnym odcieniu.
• Wybierając żądany kolor, warto wziąć pod uwagę: odcień, który się spodoba, gdy suszenie będzie jaśniejsze. Dlatego musisz zrobić to dwa razy jaśniej.
• Z czasem szwy mogą blaknąć, tracić dawną atrakcyjność i jasność, stają się brudne. Aby zminimalizować te problemy, warto traktować je specjalnym sprayem po ostatecznej gotowości instalacji.

Oprócz klasycznej okładziny można połączyć instalację podłogi.

Dachówka jest dobrze połączona z innymi pokryciami podłogowymi. Ta technika pozwala łączyć płytki z laminatem, parkietem, deską podłogową i linoleum. Korzystając z tej kombinacji, możesz używać różnych materiałów do różnych stref przełajowych, używając płytek w miejscach, w których ludzie przebywają dłużej. Taki materiał jest odporny na ścieranie, można na nim umieścić meble bez uszkodzenia konstrukcji.

Połączenie płytek z linoleum i laminatu wygląda stylowo i nietypowo.Pozwala na strefowanie przestrzeni na oddzielne obszary funkcjonalne, na przykład dzielenie salonu na przestrzeń gościnną i jadalną. Jednocześnie, dla każdej sekcji, pokrycie może być wyjątkowe: w kuchni można wykonać układanie pod dywanem z ciekawym ornamentem;

Najbardziej odpowiednia kombinacja na korytarzu. W tym przypadku obszar wejściowy powinien być ozdobiony płytkami, a powierzchnia prowadząca do korytarza i innych pomieszczeń może być wykonana z laminatu lub parkietu. Jeśli wykonujesz układanie parkietu pod drzewem, możesz użyć linoleum bez wzoru, ponieważ lepiej jest zmiękczyć wzór mozaiki.

Wybierając płytkę do wykończenia podłogi, nie zapomnij o odcieniu powłoki. Nawet jeśli pomieszczenie jest przestronne, nie oznacza to, że nasycone dźwięki są dozwolone. Płeć nie jest akcentem pokoju. Jeśli powłoka jest jasna, przyciągnie uwagę od kompozycji wnętrza do siebie, tworząc nierównowagę wizualną.

Powinieneś spróbować wybrać odpowiedni ton w każdym wnętrzu., nawet jeśli z czasem chcesz zmienić styl. Nie powinieneś powtarzać odcienia ścian lub mebli - stylizacja jest wykonywana przez długi czas, częściej zmienia się tapeta. Konieczne jest wykluczenie dźwięków, które początkowo wydają się nie do przyjęcia.

Wykończenie powierzchni płytkami daje wiele możliwości aranżacji wnętrz, co można ocenić w galerii zdjęć poniżej:

• Oryginalna metoda zagospodarowania przestrzennego. Płytka w skali beżowej i brązowej wiąże się z wykonaniem identycznego wzoru w różnych strefach.
• Połączenie tradycyjnej i diagonalnej stylizacji sprawia, że ​​podłoga jest interesująca. Zastosowanie obramowań i różnych odcieni nadaje wnętrzu wyrazistości.

• Imitacja dywanu z oryginalnym ornamentem na krawędzi wykończenia wygląda niecodziennie i dodaje nowości kompozycji wnętrza.
• Patrząc na mozaikę płytek podłogowych pojawia się przestrzeń charakterystycznych cech i specjalnego nastroju.

• W łazience odpowiednia jest również mozaika. Szczególnie interesujące, wygląda na to, że ma wsparcie w postaci sparowanego towarzysza ściany.
• Zastosowanie żywej płytki w wystroju podłogi zmienia atmosferę. Podczas chodzenia po takiej wykładzinie podłogowej zmienia kolor.

• Modułowe wykończenie w jasnych kolorach wygląda stylowo i sprawia, że ​​blade wnętrze jest wyraziste.
• Designerskie kafelki pod wielobarwnym drewnem wyglądają stylowo i pasują do stylu loftu.

• Praktyczne rozwiązanie na korytarzu. Lekka płytka ma wzór, który ukrywa widoczne zabrudzenia i sprawia, że ​​powłoka jest oryginalna.
• Udane połączenie płytek podłogowych w dwóch powiązanych kolorach. Prosty rysunek przy wsparciu granicy wygląda harmonijnie.

Więcej przydatnych wskazówek na temat układania płytek na podłodze znajdziesz w następnym filmie.